عفونت مجدد با امیکرون در افراد واکسینه؛ تحقیقات چه می‌گویند؟

عفونت مجدد با امیکرون در افراد واکسینه

افزایش در موارد عفونت مجدد با کرونا

فرار اومیکرون از سیستم ایمنی

نوع دیگری از اومیکرون، مسری‌تر از نوع اولیه

چرا نوع دوم امیکرون با نوع اولیه آن تفاوت دارد؟

تفاوت آنتی‌بادی‌ها در مقابل دو نوع امیکرون

احتمال ابتلا به BA.2، بیشتر از نوع اول امیکرون

عفونت مجدد با امیکرون در افراد واکسینه

از زمانی که نوع اومیکرون ویروس کرونا برای اولین بار شناسایی شد، تعداد افرادی که مجدداً به ویروس کرونا مبتلا شدند، به شدت در حال افزایش است. این روندی است که با انواع قبلی ویروس مانند دلتا مشاهده نشد. محققان می‌گویند که نوع جدید احتمالاً باعث جهش ناگهانی می‌شود، زیرا می‌تواند از دفاع ایمنی بدن فرار کند.‌

اومیکرون، بر اساس مطالعات، توانایی دارد تا در رقابت با واکسن از ایمنی حاصل از آن پیشی بگیرد. اکنون محققان نشان می‌دهند که اومیکرون تا چه اندازه می‌تواند از آنتی‌بادی‌های تولید شده در عفونت‌های قبلی با کرونا فرار کند. Marm Kilpatrick، محقق بیماری‌های عفونی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «توانایی اومیکرون در آلوده‌کردن افراد با ایمنی ناشی از واکسن یا عفونت، بخش مهمی از پدیده ای است که موج اخیر را بسیار بزرگ کرده است».

همان طورکه کاترین بنت، اپیدمیولوژیست در دانشگاه دیکین در ملبورن استرالیا، می‌گوید، فهمیدن اینکه میزان عفونت مجدد چقدر است بسیار مهم است تا بفهمیم افزایش عفونت‌ها و توانایی بیمارستان‌ها برای مقابله با آن چقدر است.

افزایش در موارد عفونت مجدد با کرونا

قبلاً در انگلستان، عفونت مجدد حدود 1 درصد از موارد گزارش شده کووید-19 را تشکیل می داد، اما این میزان اکنون به حدود 10 درصد افزایش یافته است. احتمالاً بیش از 650000 نفر دو بار به این بیماری مبتلا شده‌اند. بر اساس داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط آژانس امنیت سلامت بریتانیا، اکثر آنها در دو ماه گذشته مجدداً آلوده شدند.

خطر عفونت مجدد در دوره اومیکرون، 16 برابر بیشتر از دوره زمانی است که دلتا نوع غالب بود.

کاترین بنت می‌گوید که عوامل متعددی می‌توانند افزایش مجدد عفونت‌ها را توضیح دهند. از آنجایی که افراد بیشتری در حال حاضر در معرض ویروس قرار گرفته‌اند، شانس بیشتری برای مشاهده عفونت مجدد وجود دارد. سرایت سریع اومیکرون نیز این شانس را افزایش می‌دهد. اما توانایی این نوع برای فرار از مصونیت احتمالاً نقش مهمی ایفا می‌کند.

فرار اومیکرون از سیستم ایمنی

به عنوان بخشی از یک مطالعه سراسری روی عفونت‌ها در قطر از زمان شروع همه‌گیری، ابو رداد و همکارانش در مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند، میزان فرار اومیکرون از مصونیت ایمنی را اندازه‌گیری کردند. آنها فهمیدند که چنانچه افراد قبلاً آلوده شده بودند، ایمنی ایجادشده حدود 90٪ در جلوگیری از عفونت با انواع آلفا، بتا یا دلتا موثر بود؛ اما این ایمنی فقط 56٪ در برابر اومیکرون موثر است.

با این حال، بیشتر عفونت‌های مجدد با فاصله‌ی یک سال از هم رخ داده‌اند که نشان می‌دهد عفونت قبلی برای مدتی مصونیت ایجاد می‌کند.

محافظت در برابر نوع شدید بیماری کووید-19 ناشی از اومیکرون همچنان بالا باقی مانده است: در حدود 88٪.

اما شبیر مدهی، متخصص واکسیناسیون در دانشگاه ویتواترسرند آفریقای جنوبی، می‌گوید که این مطالعه احتمالاً بسیاری از عفونت‌های بدون علامت یا خفیف را که ثبت نشده، از دست داده است. بنابراین ممکن است اثربخشی عفونت قبلی علیه امیکرون را بیش از حد تخمین بزند. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که اومیکرون می‌تواند با موفقیت از آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده ویروس تولید شده از انواع قبلی، که عامل خوبی برای محافظت در برابر عفونت هستند، فرار کند.

مراکز تزریق واکسن اسپایکوژن

در بخش “مراکز تزریق واکسن اسپایکوژن” موقعیت مکانی مراکز تزریق، به همراه شماره تماس آن‌ها درج شده است. برای آگاهی از موقعیت‌های مکانی هر مرکز، کافیست روی نام آن‌ها کلیک فرمایید. لطفا پیش از مراجعه حضوری با مرکز واکسیناسیون مورد نظر خود تماس حاصل فرمایید.

نوع دیگری از اومیکرون، مسری‌تر از نوع اولیه

به گزارش نیچر، این زیرگونه فرعی از اومیکرون که با نام BA.2 شناخته می شود، در چند هفته گذشته به سرعت در کشورهایی از جمله دانمارک، فیلیپین و آفریقای جنوبی گسترش یافته است. این پس از انتشار اولیه نوع BA.1 از امیکرون است که اولین بار در اواخر نوامبر در جنوب آفریقا شناسایی شد و به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت.

مطالعه آزمایشگاهی BA.2 نشان می‌دهد که افزایش سریع آن احتمالاً نتیجه انتقال‌پذیری بیشتر آن نسبت به BA.1 است و سایر مطالعات اولیه نشان می‌دهد که BA.2 می تواند به راحتی بر مصونیت واکسن کرونا و سابقه عفونت قبلی با انواع قبلی مانند دلتا غلبه کند، اگرچه در انجام این کار خیلی قوی‌تر از BA.1 نیست.

اگر مطالعات اپیدمیولوژیک در دنیای واقعی از این نتایج پشتیبانی کند، دانشمندان فکر می‌کنند که بعید است BA.2 باعث ایجاد دومین موج بزرگ عفونت‌ها، بستری شدن در بیمارستان و مرگ پس از حمله اولیه اومیکرون شود. اما ممکن است موج اومیکرون را طولانی کند.

چرا نوع دوم امیکرون با نوع اولیه آن تفاوت دارد؟

باروش، محقق ایمنی‌شناسی و ویروس‌شناسی در یک مرکز پزشکی در بوستون ماساچوست می‌گوید: « سؤال این است که چرا؟»

محققان فکر می‌کنند که بخش بزرگی از دلایلی که امیکرون به سرعت جایگزین نوع دلتا شد، توانایی آن در آلوده کردن و انتشار در بین افرادی است که نسبت به دلتا مصون بودند. بنابراین یک احتمال این است که BA.2 حتی از BA.1 در غلبه بر ایمنی بهتر است و شاید بر محافظت به دست آمده از عفونت با نوع اولیه امیکرون یعنی BA.1 هم غلبه کند.

برای بررسی تفاوت بین BA.1 و BA.2، مطالعه‌ای توسط تیم باروش روی 24 نفر انجام شد که سه دوز از واکسن RNA فایزر را در شهر نیویورک دریافت کرده بودند. آنتی‌بادی‌های افراد در دفع عفونت بر اثر اومیکرون نوع BA.1 کمی بهتر از اومیکرون نوع BA.2 عمل کردند. همین موضوع در مورد گروه کوچکتری از افرادی که مصونیت از عفونت را در طول موج اولیه اومیکرون و از واکسیناسیون به دست آوردند، هم درست بود.

رفتارهای متفاوت این دو نوع را می توان با تفاوت های ژنتیکی فراوان آنها توضیح داد. ده‌ها جهش BA.1 را از BA.2 متمایز می‌کنند – به‌ویژه در بخش‌های کلیدی پروتئین اسپایک ویروس، همان پروتئینی که هدف آنتی‌بادی‌های قوی است که می‌توانند عفونت را مهار کنند.

تفاوت آنتی‌بادی‌ها در مقابل دو نوع امیکرون

این نتایج با نتایج دیگری از دیوید هو ویروس‌شناس در دانشگاه کلمبیای نیویورک مطابقت دارد که نشان می‌دهد ویروس‌های اومیکرون BA.2 و BA.1 توانایی‌های مشابهی در مقاومت علیه آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده در افراد واکسینه یا دارای سابقه عفونت قبلی دارند.

آنها همچنین نشانه‌هایی پیدا کردند که آنتی‌بادی‌ها توانایی متفاوتی در برخورد با BA.2 و BA.1 دارند که یعنی بعضی از آنتی‌بادی‌ها در خنثی کردن BA.2 بسیار کمتر از BA.1 تاثیر داشتند و بعضی هم علیه BA.2 بهتر بودند.

محققان در اسرائیل حتی تعداد انگشت‌شماری از موارد را شناسایی کرده‌اند که در آن افرادی که از BA.1 بهبود یافته بودند به BA.2 آلوده شدند.